అంటరాని ప్రేమ
సొంత విషయమే. ఎంతగా సామాజిక కర్కశత్వం వెల్లడైంది? ఏ విశ్లేషణ అక్కర్లేనంతగా ఈ వ్యవస్థ తన అమానవీయతను చాటుకుంది. కన్న కూతురు జీవితాన్ని నెత్తురు..కన్నీట ముంచడానికి ఒకడు కోటి రూపాయిులు కిరాయి ఇవ్వవచ్చు. మరొకడు తానే కత్తిపట్టుని రావచ్చు. కన్న కూతురునో, ఆమె కట్టుకున్నవాడినో నరికేయవచ్చు.
ప్రేమ కదా? బహుశా మానవజాతి తన ఐతిహాసిక కావ్యాలను, సుందరమయ కళలను, పరంపరాగతంగా ఎడతెగని సౌందర్యాలను అల్లుకుంటూ ఇక్కడి దాకా చేసిన అన్వేషణకు ప్రేమ కొంతైనా చోదకం కాదా? సొంతమనిపిస్తుంది కాని ప్రాకృతికం. అందుకే అది అందమైనది, అంతులేని ఊహాత్మకమైనది.
అదే సమయంలో సామాజికమైనది. మనమెరిగిన ప్రేమ కథలన్నిటిలో ప్రేమ ఎంత ఉంటుందో, దాన్ని కాదని, ఔనని చెప్పే సమాజం అంతకంటే ఎక్కువ ఉంటుంది. సమాజం ఉన్నదంటే దాని సకల స్వభావాలు మోహరించినట్లే. ప్రేమే నేరమౌనా అనుకుంటాం. ఇది నేరమయ వ్యవస్థ కదా? ప్రేమకు కులమేమిటి? అనుకుంటాం. కానీ ఇది పరమ దుర్మార్గమైన కుల వ్యవస్థ కదా? ప్రేమ ఇద్దరు వ్యక్తుల వ్యవహారమే కావచ్చు. కానీ కులం ఒప్పుకోదు. జొరబడుతుంది. ఎందుకంటే కులం ఒక సంబంధం. కుల సంబంధాల రీతిరివాజు మీదే మరే సంబంధమైనా ఉండాలి. దానికి భిన్నమైన సంబంధాన్ని నిర్మించాలని చూస్తే అది ఆ మనుషులను ధ్వంసం చేస్తుంది. సాటి మనిషితోనే చేయిస్తుంది. కన్న వాడైనా సరే కులనీతిని కాదంటే కత్తి సంధిస్తాడు. కులాన్ని కాదంటే పరువు తీసేయడమే. ఆ పని ఎవరు చేసిని మరణమే ప్రతిఫలం. ఇది ధర్మం కూడా. పది మందిలో పోయిందనుకుంటున్న పరువును కాపాడుకోడానికి ఇంతగా బరితెగిస్తున్నారు. ఇది కేవలం తనను కాదన్నందుకు, తన కులాన్ని కాదనందుకు ప్రతిక్రియ మాత్రమే కాదు. లోలోపల తాను చేస్తున్న పని సరైందే అనే భావన లేకపోతే మారుతీరావు కోటి రూపాయిులు ఇచ్చి అల్లుడు ప్రణయ్ను హత్య చేయించేవాడు కాదు. మనోహరాచారి కూతుఋ మాధవిని నరికి చంపాలని చూసేవాడు కాదు.
కులం దుర్మార్గాన్ని అక్కడ చూడాలి. కింది కులంతో సంపర్కం పెట్టుకుంటే కూతుర్నయినా, పెట్టుకున్నందుకు అల్లుడ్నయినా, అడ్డం వస్తే ఇంకెవరినైనా నరికేయడం సరైందే అనే భావన కులనీతిలోని అమానుషత్వానికి పరాకాష్ఠ. తరతరాలుగా సాటి మనుషులను జంతువుకన్నా హీనంగా చూడటం ʹమామూలే కదాʹ అని అగ్రకులాలు అనుకుంటూ వస్తున్నాయి. ఇది సహజమనీ, సరైందే అనీ కులవ్యవస్థ స్థిరీకరించింది. దాన్ని అధిగమించిన వాడ్ని తెగనరకడం కూడా అంతే సహజమనే భావన లేకపోతే ఇలాంటి హత్యులు చేయడం సాధ్యమేనా? చట్టం దృష్టిలో నేరం కావచ్చు, కానీ కులం విషయంలో న్యాయమే.. అనే వైఖరి లేకుంటే ఈ బరితెగింపు ఎక్కడి నుంచి వస్తుంది?
ప్రణయ్ని మారుతీరావు హత్య చేయడాన్ని ʹఅయితేʹ, ʹకానీʹ అనే మాట చాటున సమర్థించడం కూడా చూస్తున్నాం. ఇలా మాట్లాడుతున్న వాళ్లను ఎవరూ వచ్చి మీ అభిప్రాయం చెప్పమని బలవంతం చేయలేదు. ఇలాంటి వైఖరి చెప్పడం వల్ల వాళ్లకు వ్యక్తిగత లాభాలు కూడా ఉండకపోవచ్చు. కానీ ఏ జంకుబొంకు లేకుండా ఈ మాట అంటున్నారంటే ఒక అగ్రకులం అమ్మాయిని ప్రేమించి పెళ్లాడిన వాడ్ని నరికేయడం సరైందే అనే భావన ఎంతగా ఇంకిపోయి ఉండాలి?
కులం వేళ్లు ఏళ్లుగా బతికి బట్ట కట్టడానికి అనేక భౌతిక ఆధారాలతోపాటు ప్రజల మనస్సులోని ఈ భావన కూడా ప్రధాన కారణం. కులం వ్యక్తమయ్యే తీరునే కాదు, అది పదే పదే పునరుత్పత్తి అవుతున్న తీరును కూడా జాగ్రత్తగా పసిగట్టాలి. కుల వ్యక్తీకరణలు ఎంత ఘోరంగా, దుర్మార్గంగా ఉంటాయో చెప్పడానికి పెద్ద సిద్ధాంత చర్చలు అక్కర్లేదు. దినపత్రికల వార్తలు చదివితే చాలు దేశంలో ఎన్నెన్ని పాత, కొత్త రూపాల్లో కులం ఎట్లా వ్యక్తమవుతున్నదో చెప్పవచ్చు. అవన్నీ ఒళ్లుగగుర్పొడిచేలా ఉంటాయి.
కానీ చాలా యథాలాపంగా కులం చెలామణి అయ్యే సందర్భాలు అనేకానేకం ఉంటాయి. అక్కడేమీ ఉండదు. కులం మాత్రం ఉంటుంది. కులానికి ఆమోదాన్ని సమకూర్చే యానకం దట్టంగా ఉంటుంది. కులం మరెక్కడికంటే ఎక్కువగా పునరుత్పత్తి అయ్యేది ఇక్కడే. ఎంత విస్తృత సామాజిక జీవితం ఉన్నా పెళ్లిళ్ల దగ్గరికి వచ్చేసరికి అది కులం లోపలే జరిగే మామూలు విషయమైపోతుంది. ఎవరైనా ఈ హద్దుల్ని దాటితే తప్పు కదా? అని అంతే యథాలాపంగా అనేస్తారు.
ఈ ప్రపంచానికి బైట ఉంటున్నది అత్యల్ప సంఖ్యాకులే. గరిష్టంగా దానికి లోపల ఉన్నారు. అలా ఉంటున్నామని కూడా తెలియకుండా యథాలాపంగా ఉండిపోవడం దానికదే ఒక కచ్చితమైన సామాజిక స్థితి. ఇది కులవ్యవస్థ వల్ల పుట్టింది. కులానికి బైటి వ్యవస్థల్లో ఎన్నెన్ని పెను మార్పులు జరుగుతున్నా కులవ్యవస్థ మాత్రం పైన చెప్పిన సామాజిక స్థితిని, దానికి సంబంధించిన మన:స్థితిని తయారు చేస్తూనే ఉంది.
ఈ మన:స్థితి వల్లనే కులం కొనసాగుతున్నదని అనుకోవడం కుదరదు కాని దీని పాత్రను ఏ మాత్రం తక్కువ చేయడానికి లేదు. ఈ మన:స్థితి కింద మరో కులం ఉన్న ప్రతి పైకులానికి ఉన్నది. అంటరానికులాల మీద ఆ పై కులాన్నిటికీ ఉన్నది. మొత్తంగ అగ్రకుల ప్రయోజనాల కోసం బ్రాహ్మణ్యంలో ఉన్నది.
దళిత కులాల చైతన్యం ఈ స్థితి మీద తీవ్ర విమర్శ పెడుతోంది. ఆధునిక భారతదేశ చరిత్రలో ఇంతగా గతంలో ఎన్నడూ లేదు. బ్రాహ్మణ్యం తన పట్టు నిలబెట్టుకోడానికి చేయరాని దుర్మార్గాలకు పాల్పడుతోంటే అంటరానికులాల చైతన్యం దాన్ని ప్రతిఘటిస్తున్నది. ఈ క్రమంలో సమాజం సున్నితమవుతోంది. ఒక పక్క ఈ వ్యవస్థ గడ్డగట్టిపోతున్నదని, అమానవీయంగా తయారవుతున్నదని చెప్పడానికి ఎన్నో ఆధారాలు కళ్ల ముందే ఉన్నాయి. ఇది నిజం. కానీ ఇంకో పక్క వ్యవస్థీకృత దుర్మార్గాల మీద అట్టడుగు కులాల విమర్శ పెరిగే కొద్దీ సమాజం సెన్సిటైజ్ అవుతోంది.
దీనికి ప్రణయ్`అమృత, సందీప్, మాధవి .. ఉదంతాలే ఉదాహరణ. ఈ ఘటనల్లో చాలా పెద్ద ప్రతిస్పందన వచ్చింది. గతంలో కూడా ఇలాంటి అమానుషాలు చాలానే జరిగాయి. ఎప్పటికంటే ఈసారి చాలా కదలిక వచ్చింది. ఎందరో సున్నితంగా ఆలోచిస్తున్నారు. ఆవేదన చెందుతున్నారు. సామాజిక విషయాలను ఆలోచించేవాళ్లు, చైతన్యవంతంగా విశ్లేషించుకొనే వాళ్లూ పెరుగుతున్నారు. ఆవేదనతోనో నిందితులను ఎన్కౌంటర్ చేయాని, ఉరితీయాలని డిమాండ్ చేస్తున్నవారు కూడా ఉన్నారు. ఇందులో దళిత ఉద్యమా చుట్టూ ఉన్నవారే ఎక్కువ. నేరం-చట్టం, రాజ్యం-కులం ,సొంత ఆస్తిలాంటి వాటి గురించి తెలియకపోవడం దీనికి కారణం. ఉరితీత అనే మధ్యయుగాల శిక్షాస్మృతికి కులవ్యవస్థకు ఉన్న సంబంధం తెలియకపోవడం కూడా కారణం. ఇది ఆ ఉద్యమాలకు ఉన్న పరిమితి.
విషాదకరమైన ఈ రెండు ఘటనల సందర్భంలో కొందరైనా ప్రేమ గురించి చాల బాధ్యతగా, సున్నితంగా మాట్లాడుతున్నారు. యువతీ యువకుల వ్యక్తిగత ప్రేమను సహితం ఇలా ఆలోచించడం కూడా భవిష్యత్ పట్ల ఒక ఆశను నింపుతోంది. ఈ వ్యవస్థ ఇంకా మానవ సహజ స్పందనలను మనకు మిగిల్చింది. దాన్ని కాపాడుకోవాలి. పెంచుకోవాలి.
- పాణి
Source - www.virasam.org
Keywords : అమృత, ప్రణయ్, ప్రేమ, అంటరానితనం, మిర్యాలగూడ, కులోన్మాదం, amrutha, pranay, love, untouchable, miryalaguda
(2024-03-19 00:23:29)
No. of visitors : 2749
Suggested Posts
0 results